үрмәләү

1. Яссылык өстендә бөтен гәүдә белән хәрәкәт итү, күчеп йөрү (сөйрәлүчеләр тур.). Гадәттә күп аяклылар (бөҗәкләр һ. б. ш. хайваннар) хәрәкәте тур.. Хәрәкәт итүләре белән сөйрәлүчеләрне хәтерләтә торган әйберләр тур. танклар үрмәләү 2. Нин. б. өслеккә гәүдә белән орынып, куллар һәм аяклар, тезләр белән тиеп хәрәкәт итү, шуышу (кеше тур.). Куллар, аяклар белән ябышып югарыга менү 3. Нәр. б. ябышып, уралып үсү (үсемлекләр тур.). Биегәю, күтәрелү, үсү яңа йортлар югарыга үрмәли 4. күч. Югарырак дәрәҗәгә ирешү инспекторлыкка ү. 5. күч. Нин. б. юнәлештә әкренләп бару шәһәр ягына үрмәләде 6. күч. Акрынлап килеп, нәр. б. өстен каплап, томалап алу, җәелү ялкын ү. 6. күч. Көтмәгәндә, үзеннән-үзе барлыкка килү һәм биләп алу (хис, уй-фикер тур.) күңелгә үрмәләгән сагыш